3 videogames die me feitelijk hebben gemaakt Laugh Out Loud [MUO Gaming]

Videogames hebben een lange weg afgelegd in termen van het vertellen van een verhaal. Ze hebben hoogwaardige stemacteurs en tussenfilmpjes die af en toe wedijveren met ten minste films van gemiddelde kwaliteit. De enige plek waar videogames altijd lijken te ontbreken, is komedie. Humor lijkt nooit zo goed over te komen in een videogame als op andere entertainmentmedia. Ik heb nooit echt begrepen waarom. De interactiviteit van videogames biedt de makers immers een heel ander niveau om met hun publiek te werken. Toch worstelen games nog steeds met grappig zijn, en daar lijkt niets van te veranderen.

Afgezien daarvan zijn er enkele uitzonderingen. Zo nu en dan komt er een spel langs en word je zelfs hardop aan het lachen. Het is een zeldzaam moment dat moet worden geproefd, omdat het misschien niet nog een lange tijd zal gebeuren. Terugkijkend op de geschiedenis zijn er niet veel van deze zeldzame edelstenen.

Sommige spellen zijn expres grappig, sommige per ongeluk. Hoe dan ook, de spellen op deze lijst hebben me echt aan het lachen gebracht, en als je ze speelt, ben je het daarmee eens.

Resident Evil

De oorspronkelijke Resident Evil is een slachtoffer van vreemde vertalingen. Ik spreek geen Japans, maar ik zou me voorstellen dat de regels lang niet zo belachelijk waren voordat de vertalers binnenkwamen. Gooi rare vertalingen bovenop vreselijke stemhandelingen en je hebt een stuk komisch goud. De interacties tussen Barry en Jill zijn hilarisch, en ze helpen zelfs de spanning te doorbreken van de eerste game die ik me kan herinneren en die me echt bang maakt.

De allereerste scène met Jill, Barry en Wesker is gevuld met lachen en luide momenten. De meeste van hen komen van de slechte levering van Jill's lijnen. Eigenlijk, nu ik erover nadenk, komt de grappigste in Resident Evil vooral van hoe slecht Jill wordt afgebeeld.

Om Resident Evil hilarisch te maken, groet ik jou, Una Kavanagh. Je bent echt de meester van ontsluiten.

Grand Theft Auto 4

Het spul dat zich voordoet in een Grand Theft Auto-spel is over het algemeen grappig in hoe belachelijk het is. GTA IV tilt het naar een ander niveau. Wanneer je Niko's neef ontmoet en beseft hoe gek hij is, kun je niet anders dan lachen. Hij is zo overdreven in de dingen die hij zegt en doet. Ook al voel je je slecht voor Niko, het is onmogelijk om een ​​lachje te onderdrukken bij de krankzinnige ideeën die zijn neef hem in de war brengt.

Afgezien van Niko's gekke neef, waar de komedie echt op de voorgrond treedt in GTA IV is in de komedieclub. Ze brachten echte comedians op hoog niveau mee, zoals Kat Williams en Ricky Gervais. Hun sets in de comedy club zijn verbluffend. Normaal gesproken vond ik het vreselijk om dat datinge spul in GTA te doen, maar door hun sets zitten was lachen hardop lachen en een absoluut plezier om aan deel te nemen.

Portaal 2

De eerste Portal was erg grappig, dus Valve moest hun spel opvoeren om Portal 2 naar een ander niveau te tillen. Gelukkig deden ze dat, omdat Portal 2 het niveau van humor opvatte en het ongeveer 100 inkepingen boven de eerste omhoog bracht. De humor in de eerste was subtieler, omdat je kon zien dat Valve de wateren aan het testen was met hoe het gevoel voor humor van Portal zou worden ontvangen. Met de tweede wisten ze dat ze alles konden doen, en dat is precies wat ze deden.

Wheatley brengt het grappige echt naar een ander niveau in Portal 2. Hij is niet de slimste robot in de buurt, maar hij is een van de grappigste (tweede alleen voor Boredlands eigen Claptrap). Als je stopt met bewegen, kunnen Wheatley's one-liners om je weer op weg te helpen ronduit hilarisch zijn.

Wat Portal 2 zo leuk maakt, is de manier waarop ze zo'n rare en gespannen situatie aan nemen en een manier vinden om verbazingwekkende komische oplossingen aan te sluiten. De personages nemen wat een cool puzzelspel zou kunnen zijn en verandert het in iets veel groters.

Conclusie

Er zijn een paar spellen die het grappige weten te brengen. Om de een of andere reden staan ​​deze drie echt voor de spellen die ervoor zorgden dat ik opstond en aandacht schonk aan hun komedie, ook al was het niet met opzet. Andere vermeldenswaard zijn games uit de Red Alert-serie, Saints Row en alles waar Tim Shafer de hand op kan leggen.

Wat zijn sommige spellen die je hardop hebben laten lachen? Laat het ons weten in de comments!