Hashtag Activism #powerful of #pointless?

Mensen en organisaties gebruiken sociale media om hun ideeën te verspreiden en ondersteuning te krijgen voor hun doelen op ongekende niveaus - #BringBackOurGirls, #ICantBreathe en # BlackLivesMatter hebben het afgelopen jaar een brede internationale dekking gezien.

58% van de Amerikanen denkt dat het tweeten of plaatsen van informatie online een effectieve vorm van voorspraak is. Maar heeft dit soort activisme echt een effect op de wereld? Of blazen gebruikers gewoon rook?

Digitaal activisme neemt vele vormen aan

Voor alle duidelijkheid, ik bedoel niet te impliceren dat hashtags het zijn “hoofd” vorm van digitaal activisme of dat andere vormen niet van groot belang zijn - alleen dat dit soort activisme de laatste tijd veel aandacht heeft gekregen en moet worden besproken (voor een ander soort digitaal activisme, zie dit artikel op vijf manieren waarop mensen hebben omzeild online censuur 5 briljante manieren Tech-savvy-mensen werkten rond censuur 5 briljante manieren Tech-savvy-mensen werkten rond censuur n ad-hoc mesh wifi-netwerk, verspreid over Havana, verbindt mensen zonder internettoegang en andere manieren waarop mensen werken rond censuur door de overheid. Lees verder ). Ook hashtag-activisme kan meer omvatten dan hashtags - de ALS ice bucket-uitdaging Water Woes: 20 van de beste Celebrity Ice Bucket Challenge-video's [Weird & Wonderful Web] Water-missies: 20 van de beste Celebrity Ice Bucket Challenge-video's [Weird & Wonderful Web ] Met elke persoon die dronken wordt en nog drie mensen nomineert, heeft de Ice Bucket Challenge zich snel verspreid. En we hebben nu genoeg video's gezien om een ​​lijst te maken van de beste tot nu toe. Geniet ervan. Lees meer had veel te maken met video en specifieke mensen taggen op Facebook, waar hashtags veel minder vaak voorkomen, maar dezelfde principes zijn nog steeds van toepassing.

Wat is het doel van het hashtag-activisme om te doen?

In veel gevallen is het verklaarde doel van hashtag-activisme het vergroten van het bewustzijn. Bev Gooden (@bevtgooden), de vrouw die begon met #WhyIStayed - een hashtag voor vrouwen die leden aan huiselijk geweld - verklaarde in een interview met NPR dat “de schoonheid van het hashtag-activisme is dat het een kans creëert voor voortdurende betrokkenheid, wat belangrijk is voor elke oorzaak.”

Michael Flood, in een bijzonder bijtende blogpost met de titel “Is Bewustwording Genoeg?“, vergelijkt hashtag-activisme met deelname aan een protestmars. Het is een activiteit die organisaties al jaren gebruiken om hun betrokkenheid bij hun zaak te delen met de wereld - en ervoor te zorgen dat overheidsorganisaties dit ook weten. Hij is stellig niet overtuigd van de werkelijke waarde van een dergelijk activisme.

Sommige hashtags worden gebruikt om solidariteit te tonen, zoals #ICantBreathe, #JeSuisCharlie #JeSuisCharlie: Murder, Cartoons en Barbara Streisand #JeSuisCharlie: Murder, Cartoons en Barbara Streisand Vandaag, in reactie op een vreselijke terreuraanslag in Frankrijk, was het internet op zijn best . Lees meer, en #loop hiermee. Deze proberen mensen over de hele wereld te verenigen en, vaak, om een ​​verenigd front te tonen tegen een waargenomen gemeenschappelijke vijand.

Maar anderen hebben hogere doelen gesteld. Suey Park (@suey_park), maker van #NotYourAsianSidekick, vertelde New York magazine dat de hashtag is “echt een beweging” dat heeft “er zijn generaties aan gekomen.” Ze werkt samen met campusgroepen en maatschappelijke organisaties om de beweging te bevorderen, hoewel ze weinig details gaf over haar doelen. Ze zei wel dat de beweging dat van plan is “ontmantel de staat,” hoewel die uitdrukking behoorlijk vaag is.

In hetzelfde artikel gaat Mikki Kendall (@Karnythia) een beetje verder en zegt dat hashtags kracht kunnen geven:

“De hashtag geeft [deelnemers] toestemming om iets in het gesprek te zeggen,” Kendall reflecteert. “Ik zeg niet dat ze toestemming nodig hebben. Maar ze ontdekken dat het gesprek gaande is, en wat ze ook hebben gedacht, dat ze ofwel bang zijn geweest om te zeggen of niet denken dat iemand het wilde horen, nu hebben ze een licentie om het te zeggen.”

De hashtag wordt dan een symbool waarmee mensen zich erachter kunnen verzamelen in plaats van simpelweg hun mening daarginds te gooien - een kans dat hun woorden worden geïnterpreteerd als onderdeel van een groter gesprek in plaats van in een vacuüm. Op deze manier wordt de hashtag een symbool van empowerment.

Anderen gaan nog verder. Gooden stelt dat “de hoop is dat de hashtag actie zal inspireren” en dienen als springplank die mensen kunnen gebruiken om zichzelf te lanceren van online conversaties tot real-world actie.

Veel van de gebruikers van #bringbackourgirls verklaarden dat het doel van de hashtag was om verdere overheidsacties te stimuleren bij het nastreven van de kinderen die waren gekidnapt door Boko Haram - en het heeft aantoonbaar een licht succes behaald. #CancelColbert, gestart door Suey Park, probeerde Stephen Colbert (@StephenAtHome) te ontslaan voor een out-of-context tweet gepost door @ColbertReport - een account dat niet wordt beheerd door Colbert.

Waarom is digitaal activisme controversieel?

Evgeny Morozov (@evgenymorozov) geeft een perfecte samenvatting van de controverse in a Buitenlands beleid artikel:

“'Slacktivisme' is het ideale type activisme voor een luie generatie: waarom last van sit-ins en het risico van arrestatie, politiegeweld of foltering als men net zo hard campagne kan voeren in de virtuele ruimte? Gezien de fixatie van de media op alle dingen digitaal - van bloggen tot sociale netwerken tot Twitter - krijgt elke klik van uw muis bijna gegarandeerd onmiddellijke media-aandacht, zolang het maar gericht is op de nobele doelen. Dat media-aandacht niet altijd vertaalt in effectiviteit van campagnes is slechts van ondergeschikt belang.”

Morozov raakt de kern van het probleem door het onderscheid tussen media-aandacht en effectiviteit van campagnes te benadrukken. Zoals ik hierboven al heb besproken, is effectiviteit van campagnes een ingewikkelde kwestie. Wat bepaalt een succesvolle campagne? Is het dat mensen praten over een probleem? Of dat er een tastbare verandering in de wereld wordt aangebracht?

Dit is waar veel van het debat vandaan komt. Kevin Lewis, universitair docent sociologie aan de UCSD, verklaarde in een paper in Sociologische wetenschap dat de sociale media kant van de Save Darfur-campagne - een die veel media-aandacht kreeg - “toverde een illusie van activisme in plaats van het echte ding te vergemakkelijken.” Van de mensen die de zaak op Facebook steunden, doneerde slechts 0,24% geld. Toch bedroeg dat meer dan 2,5 jaar $ 100.000.

Directe-mailbijdragen daarentegen brachten alleen al in 2008 $ 1.000.000 op.

Er is door veel commentatoren gesuggereerd dat klikken op de “Net zoals” knop, of het retweeten van een hashtag, geeft mensen het gevoel dat ze hun steentje hebben bijgedragen om de campagne te ondersteunen. Dit leidt ertoe dat ze geen verdere actie ondernemen, zoals het doneren van geld. Toen ik Lewis vroeg of hij dacht dat dit veel voorkwam bij online activisme-campagnes, zei hij dat het waarschijnlijk vaker voorkwam dan niet.

Lewis is ook van mening dat zelfs campagnes die het bewustzijn proberen te vergroten potentieel misleidend kunnen zijn. Hij wijst erop dat hoewel veel van deze campagnes een ongelooflijke impact hebben, veel van hen geen langetermijndoel hebben, waardoor het onduidelijk is wat hun effect op de lange termijn zal zijn. Als ze niet proberen geld in te zamelen of vrijwilligerswerk te laten doen Vrijwilliger Professionele vaardigheden voor liefdadigheid in 5 minuten met gevleugelde vrijwilligersvaardigheden voor liefdadigheid in 5 minuten met gevlamd Lees meer, welke verandering proberen ze in de wereld uit te voeren?

“Op het moment dat ze opkomen, zijn deze bewegingen vaak alles wat we kunnen bedenken en is er een natuurlijke neiging om hun impact op lange termijn te overschatten.” -Kevin Lewis

Hij staat zeker niet alleen in zijn opvattingen. Bekijk deze Facebook-post van UNICEF:

Het maakt het vrij duidelijk hoe zij likes en retweets waarderen tegen donaties.

Maar niet iedereen denkt dat dit soort activisme tijdverspilling is. In een digitale activismenquête van 2014 bleek dat 64% van de ondervraagde Amerikanen zegt dat ze meer geneigd zijn zich als vrijwilliger te melden, te doneren of informatie over een bepaald doel te delen na het leuk vinden of volgen van een non-profitorganisatie of liefdadigheidsinstelling. En 60% blijft de inhoud van die organisatie lezen, wat inhoudt dat ze ten minste op een of andere manier betrokken blijven.

Intenties en acties kunnen echter verschillen. 65% van de Amerikanen in dezelfde studie zei dat ze bereid zouden zijn om een ​​online bijdrage te doen 6 Echt gemakkelijke manieren om liefdadigheid een geluksgeschenk voor je kerst te maken 6 Echt eenvoudige manieren om liefdadigheid een gelukgeschenk voor je kerst te maken Het web heeft het gehaald gemakkelijk bijdragen aan het geluk van anderen. Wat houdt ons tegen? Hier zijn zes manieren die je niet teveel uit de weg ruimen Lees meer over een kwestie waar ze zich zorgen over maken, maar slechts 35% deed dat. En 70% zei dat ze waarschijnlijk zullen leren over de veranderingen die ze in hun dagelijks leven kunnen aanbrengen, maar slechts 25% meldde dat in het afgelopen jaar.

Interessant is dat uit de studie van Lewis bleek dat gebruikers die online door hun vrienden werden gerekruteerd minder snel geneigd waren om meer mensen te doneren of aan te werven dan degenen die zelfstandig het Facebook-doel kwamen ondersteunen. Dit suggereert dat, hoewel sociale media worden geprezen als de beste manier om heel wat mensen via sociale netwerken te werven, het misschien niet erg effectief is om mensen te werven die gemotiveerd zijn om actie te ondernemen.

Zijn Hashtag-campagnes succesvol geweest?

Dit is een verrassend moeilijke vraag om te beantwoorden. Er zijn een paar gevallen, zoals #icebucketchallenge, die tientallen miljoenen dollars opbracht voor ALS-onderzoek, wat zeer duidelijk successen zijn. Maar andere voorbeelden die vaak worden gegeven van succesvolle hashtag-campagnes zijn ingewikkelder.

Over het algemeen gebeurt het wanneer een hashtag trending is, wanneer een bepaald onderwerp door veel mensen wordt besproken. Neem bijvoorbeeld #stopSOPA en #stopPIPA - je zou dit succesvol kunnen noemen, want die stukjes wetgeving zijn verslagen. Maar het toewijzen van de nederlaag van die rekeningen aan de hashtags is misschien niet juist. Was het vanwege de hashtags? Of de oproepen van mensen aan hun vertegenwoordigers? Protestmars? Of de black-out Hoe deel te nemen aan een black-out via internet (zoals het SOPA-protest) Hoe deel te nemen aan een black-out via internet (zoals het SOPA-protest) Misschien is het u op 18 januari opgevallen dat tal van grote websites deelnamen aan een internetuitval als een protest van de door de Amerikaanse regering voorgestelde SOPA-wetgeving. Ondanks dat de SOPA-plannen voorlopig worden geschrapt, is ... Lees meer van Wikipedia, Google en duizenden andere websites?

Natuurlijk kunnen hashtags een weerspiegeling zijn van al deze dingen. Dat is nog een reden waarom het moeilijk is om te zeggen of ze effectief zijn in het ondersteunen van oorzaken. Zouden SOPA en PIPA wetten zijn zonder de hashtags? Niemand kan zeggen.

Laten we eens kijken naar een andere zaak die vaak wordt aangeprezen als een succesvol geval van hashtag-activisme. In 2012 besloot de Susan G. Komen Foundation om hun financiële steun in te trekken bij de gezinsplanningsorganisatie Planned Parenthood. Omdat Planned Parenthood vaak wordt gezien als een symbool van de reproductieve rechten van vrouwen, was er een grote terugslag tegen de Foundation. #standwithpp is trending gestart. Vier dagen later kondigde de Stichting aan dat ze hun financiering niet zouden intrekken.

Hoewel de hashtag wordt gezien als een geweldige Twitter-activisme-campagne, heeft het feit dat verschillende leidinggevenden de organisatie verlieten en de deelname aan hun Race for the Cure-evenementen een ernstige hit was, mogelijk ook invloed gehad op de beslissing.

De toekomst van Hashtag-activisme

Al deze onderzoeken, rapporten en meningen schetsen een opmerkelijk complex beeld van digitaal activisme. Het lijkt echter duidelijk dat de opvatting van sociale media als de nieuwe golf van activisme en een geweldige tool voor toekomstige campagnes niet moet worden aanvaard zonder enige kritische gedachte.

Mensen zijn erg enthousiast over het idee dat ze Facebook en Twitter kunnen gebruiken om een ​​verandering in de wereld aan te brengen, maar er zijn veel factoren die bijdragen aan het succes van een campagne; inclusief, uiteraard, de definitie van succes. “Ontmanteling van de staat” met hashtags is misschien geen redelijk doel.

Ik vroeg Lewis of hij dacht dat sommige organisaties hun potentieel bereik, impact en succes voor fondsenwerving zouden verminderen door teveel nadruk te leggen op sociale media.

“Dit lijkt me een volkomen voor de hand liggende observatie die verbazingwekkend weinig mensen aan het maken zijn. Er is een vanzelfsprekende wijsheid dat sociale media, omdat ze zo veel worden gebruikt, de toekomst van sociaal activisme vertegenwoordigen. De cijfers zouden anders suggereren ... men kan het niet helpen, maar vraag me af of de grote sommen geld die uitgegeven worden aan deze mobilisatie-inspanningen beter besteed zouden kunnen worden aan meer traditionele activistische locaties.”

Hij wijst er echter ook op dat er elke mogelijkheid bestaat dat een organisatie een manier zou vinden om gebruik te maken van de bron die sociale media is, en mensen ertoe aan te zetten en te mobiliseren op een manier die de doelen van hun campagnes ondersteunt. Cone Communications, de groep achter de enquête over digitaal activisme, is het ermee eens dat de ongelijkheid tussen het aantal mensen dat zegt actie te ondernemen namens een oorzaak en het aantal mensen dat daadwerkelijk doet, een kans voor organisaties is. In plaats van naar likes en shares te zoeken, zegt het rapport dat ze actieve resultaten moeten zoeken, zoals donaties.

Waar gaan we naartoe vanaf hier? Wat is de volgende stap? Een beter idee krijgen van de return on investment van organisaties als het gaat om uitgaven voor sociale media als campagnetool lijkt een voor de hand liggende plaats om te beginnen. Inzicht in het verband tussen online activisme en real-world resultaten - tussen intentie en actie - moet ook worden onderzocht.

Wat die studies ook vinden, hashtag-activisme is er om te blijven. Of het nu komt omdat het een verschil maakt of omdat het ervoor zorgt dat mensen zich met weinig moeite beter voelen over zichzelf, staat nog steeds ter discussie. Het is duidelijk dat we doorgaan met het zien van hashtag-campagnes met een doel, zoals #standwithPP, en misleidende campagnes, zoals #CancelColbert.

Mensen gebruiken internet om de wereld te veranderen De wereld veranderen is gemakkelijker dan je denkt met deze 3 websites Het veranderen van de wereld is gemakkelijker dan je denkt met deze 3 websites De definitie van activist zijn is in de loop der jaren veranderd dankzij het internet. Vroeger betekende dit dat je een petitie moest schrijven en rond moest lopen in de stad om handtekeningen te krijgen, of je had ... elke dag meer. Maar is hashtag-activisme een goede manier om het te doen? We zullen gewoon moeten afwachten.

Denk je dat hashtag-activisme een verschil maakt in de wereld? Of is het zelfvergroten en ineffectief? Doe je mee aan digitaal activisme? Deel je gedachten hieronder!

Afbeeldingscredits: Jonathan Rashad via Wikimedia Commons, Hashtag Internet notificatie concept via Shutterstock, Elvert Barnes via flickr, Wikipedia via Wikimedia Commons, Hand sketching hashtag via Shutterstock.

Ontdek meer over: Activisme, Hashtag, Twitter.