Keukenontwerpideeën Een interview met Johnny Gray

Keukenontwerpideeën Een interview met Johnny Gray / Kamers en ruimtes

Johnny Gray is een unieke en een van de meest invloedrijke keukenontwerpers ter wereld. Hij is aangekondigd als "The World's Best Kitchen Designer" door Metropolitan Home magazine en "The Kitchen Designer's Designer" door de Britse publicatie Huis en tuinen.

Geïnspireerd door zijn tante, de late kookschrijver Elizabeth David, ziet hij de keuken als veel meer dan een ruimte om maaltijden te bereiden; het vertegenwoordigt het sociale hart van het moderne huis en is de inspiratie voor zijn boeken en originele ideeën over huizen van de toekomst.

Welke veranderingen in het keukenontwerp heb je het afgelopen decennium gezien??

Onze nieuwste progressie in keukenontwerp omvat hersenonderzoek, dat onthult hoe we - emotioneel gezien - werken. We kijken naar hoe de hersenen worden beïnvloed door de ruimte, door alle verschillende "hard-wired" behoeften van mensen.

Eerder dit jaar gaf ik een lezing in Winchester, Engeland, op een conferentie getiteld 'Space, Architecture and the Brain'. Ik probeer de ideeën van conferenties zoals deze toe te passen om het gevoel van welzijn thuis te vergroten. We noemen dit type ontwerp "Active Living Spaces."

Hoe zou dit nieuwe type ontwerp, Active Living Spaces, betrekking hebben op keukenontwerp?

Eerst besef je dat de keuken niet echt een kamer is, maar eerder een zone binnen een grote leefruimte. Het is veel verder gegaan dan toen we het 10 jaar geleden hadden over 'The Sociable Kitchen'. Nu nemen we nieuwe technologieën op, zoals huisdierenscans, om te kijken naar de architectuur van de hersenen als het gaat om keukenontwerp.

Ik heb gewerkt met dit concept van de keuken die zich mengt in de structuur van het dagelijks leven in huis. Ik probeer nu bijvoorbeeld een buffet- of buffetbar op te nemen, of wat ik een voedselbar noem, in keukens om te dineren. Net als bij mijn familie staan ​​veel mensen terwijl ze vandaag eten en mensen hebben de manier veranderd waarop ze eten, vooral tijdens de lunch. Het is bijna alsof we onszelf dienen.

Dit is wat ik denk dat de grootste verandering is in het ontwerp van centrale eilanden: we hebben dit verlangen van mensen om te eten genomen zoals ze dat willen, terwijl ze staan; naar het keukenontwerp van het huis. Daarom serveren we een kleine verscheidenheid aan voedsel dat elke persoon geniet en in plaats van het comfort van een formeel dineren in een eetzaal of meer terloops te verliezen bij bijvoorbeeld een dinettetafel, houden we het gezin nog steeds samen om te eten. Tegenwoordig eten mensen echter vaak terwijl ze staan. Het werkt best goed, eigenlijk. Ik denk dat het belangrijkste is om samen te eten, niet noodzakelijk om aan tafel te zitten.

Op welke andere manieren breidt het concept van The Sociable Kitchen uit?

Het ontwerp van de keuken omvat nu luchtcirculatie, natuurlijke verlichting en kasten, zoals de kunst- en ambachtsbeweging dat deed. Ook het ontwerp van de keuken gaat veel meer samen met de buitenkant. Mensen zien de tuin nu als een deel van de keuken. Ik adviseer cliënten vaak om een ​​kleine tuin te hebben in de keuken zelf, of in het gebied direct buiten de keuken.

Hoe belangrijk is sociale interactie in de keuken?

Wat voor mij heel duidelijk is, is dat wanneer je aan het prepakken bent of aan het koken bent, je de kamer in moet kijken. Elke keuken die dat niet heeft, is naar mijn mening ongehoorzaam aan de kernwetten van menselijke emotionele behoeften.

Veel van ons werk gaat nu over zichtlijnen, over het krijgen van mensen, door middel van keukenontwerp, om elkaar in de kamer te confronteren. Niet zozeer de afwas, omdat je op een bepaalde manier een beetje muurruimte wilt om vaatwassers en kasten te plaatsen.

Het kookgedeelte van het proces moet echter in de kamer worden gericht. Ik probeer dat altijd te doen, om te beginnen bij het ontwerpen van een keuken, vanuit ruimtelijk oogpunt. Begin dus met de ruimte en denk niet aan de kasten totdat je een aantal basisideeën goed hebt.

Het volgende belangrijkste wat ik voel is toegang tot tuinen, op de een of andere manier indien mogelijk, of om naar buiten te gaan. Dit kan worden gedaan via een deur, raam of balkon voor zowel zicht als natuurlijk licht. Dan kom je terug om de kasten te laten werken rond deze verschillende sleutelelementen van de ruimte.

Hoe trouw je dit type ontwerp met de bestaande architectuur?

De kunst hiervan is om de hard-wired behoeften die we hebben voor de ruimte, het licht en de sociabiliteit meteen goed te krijgen, zicht naar de tafel is ook erg belangrijk, kijk in de kamer naar gevoelens van veiligheid. Dan spreek ik de andere dingen aan. De psychologische elementen creëren voor mij een keuken die bijna een gemeubileerde kamer is, zoals andere ruimtes in huis. We nemen de rest van het ontwerp van het huis op in het keukenontwerp om de scheiding tussen de kamers qua ontwerp te verminderen.

Wanneer we ontwerpen, willen we dat er een gevoel van losheid is, dat mensen zich niet te vol voelen. Mensen voelen zich claustrofobisch in kleine ruimtes, dus het is de kunst om de illusie van ruimte te creëren. Bijvoorbeeld omdat niet alle kasten op hoog niveau langs de muren zijn gestapeld, zodat er wat ruimte tussen de kasten of de bovenkant van de kasten overblijft. Of misschien bouwt u de kasten niet helemaal op in de hoeken en gebruikt u het plafond om het oog te verlichten.

En, net zo belangrijk, is het organiseren van de opslag, je kunt in principe veel dingen verwijderen met behulp van een grote voorraadkast, of zelfs een kleine voorraadkamer, die de druk wegneemt van de kasten voor opslagdoeleinden.

Kun je de behoeften van de kleinere keuken bespreken??

De eerste manier om te ontwerpen bij het werken met kleinere ruimtes, is door het opslagbewustzijn te absorberen in de architectuur, omdat kasten duurder is dan de binnenkant van de voorraadkasten te verwijderen. Met andere woorden, de architectuur zo veel mogelijk belasten voor opslag.

Het tweede ding is ontwerpen met minder meubels en zorgvuldiger ontwerpen. Het derde punt is het gebruik van wat ik zachte geometrie noem, waar mensen echt op reageren, in plaats van met harde randen zoals eenvoudig ontwerpen met de rechtlijnige vormen van de werkbladen en de rechtlijnige aard van de kasten zelf.

Wat vind je van het ietwat achterhaalde concept van de keukendriehoek met betrekking tot de verkeersstroom?

Er zijn ongeveer dertien dingen die je in een keuken moet doen: oogcontact, natuurlijk licht, plaatsen van de vaatwassers en koelkasten, de plaats waar je hakt, waar je je afspoelt, waar de tafel is, waar de vleeskuiken is, enzovoort. waarom zouden het gewoon drie dingen zijn; waar is de gootsteen, de oven en de koelkast? Ik denk dat we dat concept gelukkig tot rust kunnen brengen.

Hoe beïnvloedt kleur de keuken?

Kleur is een heel persoonlijke zaak. De juiste kleur goed krijgen, een aangepaste service geven om te kleuren, is iets dat grote fabrikanten niet doen. Het zijn slechts de kleine boutique-type keukenontwerpers die kleur geven.

Ik heb een totale hekel aan kasten die niet met de hand zijn beschilderd of met de hand zijn afgewerkt. Ik denk dat gespoten kleuren bijna altijd onmogelijk te repareren zijn. Ik geef de voorkeur aan de low-tech manier van schilderen of met de hand afwerken. Ik geloof dat we als mensen comfortabeler zijn met handafwerkingen, dat ze meer leefbaar zijn. Met deze handtechnieken kan de keukenontwerper reageren op de actuele architecturale aard van de site.

Heb je een paar tips over hoe je kosten kunt besparen bij het ontwerpen van hun keukens??

Heb vrijstaande koelkasten en vrijstaande reeksen dan hoeft u ze niet te verdoezelen met dure kasten. De apparaten vrij laten staan ​​is een goede zaak wanneer ze kapot gaan, ze zijn veel gemakkelijker toegankelijk voor reparatie.

Ik vind het geweldig om wat dingen te laten hangen, een eenvoudige hangende bar, bijna zoals in een kast of kast, misschien wat slagerhaken voor potten en pannen wordt genoemd.

Planken zijn ook geweldig. Ze verwijderen alle gedoe over hoe je niets hoort te zien en verberg het allemaal achter gesloten deuren. Natuurlijk zet je de afschuwelijke dingen achter deuren, maar vergeet niet om de leuke dingen achter te laten. Het is tenslotte een keuken; het is een plaats voor voedsel en de schepen die voedsel opslaan. Waarom ze niet weergeven??

Tot op zekere hoogte lijken mensen zich te schamen voor de objecten in de keuken en willen ze alles in laden of kasten blijven verbergen. Dit geldt met name als het gaat om de gereedschappen van de keuken, zoals gereedschappen van roestvrij staal, die nu een vreselijk goede waarde hebben, maar waarom zou je ze verstoppen? Het is ook een tijdbesparing in de zin dat deze gereedschappen regelmatig aangespoeld worden en als display zijn ze gemakkelijker weg te zetten.

We hebben ook de neiging om dingen meer te gebruiken die we gemakkelijk kunnen zien. Dingen die achter kastdeuren verborgen zijn, worden niet zoveel gebruikt. Personen die bijvoorbeeld een grote verzameling aardewerk hebben, mogen deze objecten niet in de kasten verbergen, maar ze weergeven.

Bezoek www.johnnygrey.com voor meer informatie over de ontwerpfilosofie van Johnny Gray.

Mark McCauley, ASID, een ontwerper in Chicago, schrijft regelmatig voor HGTV.com.